Zeespiegelstijging valt nog altijd erg mee

De Sealevel Research Group van de University of Columbia heeft de laatste metingen van 2011 nu ook gepubliceerd en hun grafiek bijgewerkt.

Door de metingen van 2011 is de gemiddelde stijging afgenomen tot 3,1 mm per jaar, ofwel 31 cm per 100 jaar.

Sommige klimaatwetenschappers verwachten dat de zeespiegel steeds sneller gaat stijgen door het afsmelten van de landijsmassa’s op Groenland en Antarctica. Dat is voorlopig nog niet aan de orde: de stijging lijkt juist af te nemen. Over de periode 2007 – 2011 is de stijging minder dan 10 mm, minder dan 2 mm/ jaar.

Er zijn ook wetenschappers, die menen dat de zeespiegelstijging nog verder zal afnemen. Meteoroloog Tom Wysmuller denkt dat het afsmelten van het Noordpool-zeeijs zal leiden tot meer sneeuwval op de landmassa’s van Eurazië en Noord-Amerika. Dit verschijnsel wordt ook wel ocean-effect-snow genoemd. De afgelopen winters valt er op het Noordelijk Halfrond meer sneeuw dan gemiddeld.

(bron: Global Snow Lab Ruthers University)

De afname van de zeespiegelstijging in de laatste 5 jaar is volgens Wysmuller mede te danken aan meer sneeuwval op Antarctica. Die sneeuw smelt niet weg in de zomer en dat water ligt nu voor de komende eeuwen hoog en droog op het zuidpool-continent.
Op Wysmuller’s website, colderside.com, kun je meer lezen over deze theorie.

Een gedachte over “Zeespiegelstijging valt nog altijd erg mee

  1. paradox

    Interessante theorie Cassandraclub. Ergens klinkt hij me bekend in de oren.
    Dat het ‘klimaat gebeuren’ mogelijk veel dynamischer van aard is dan door menigeen van uitgegaan wordt.
    Het Albedo effect, welke op bepaald moment (op jaarbasis) voor meer afkoeling zorgt dan dat er aan opwarming plaatsvindt.

    Even wat speculeren….
    Als het Arctisch zee gebied tot diep in de wintermaanden grotendeels ijsvrij gaat blijven, zal de de relatief warme en vochtige lucht erboven op structurele basis (vele maanden achtereen) voor flink wat sneeuwval op het vaste land van Eurazie en Noord-Amerika gaan zorgen. De grotendeels ijsvrije Arctische zee als voedingsbodem voor warme en vochtige lucht die tot bovengemiddeld veel sneeuwval gaat zorgen op de aangrenzende landmassa’s. Het hoeft niet eens echt koud te zijn op de aangrenzende landmassa’s om al flink wat sneeuwval te krijgen aldaar. Met temperaturen rond het vriespunt zal de neerslag in vrijwel alle gevallen al in de vorm van sneeuw zijn. Al vanaf September kan er dan in sommige met name hoger en Noordelijker gelegen gebieden al veel sneeuw gaan vallen. In de Noordelijke gelegen landmassa’s zal de sneeuw (als deze maar dik genoeg valt) erg lang (steeds langer) blijven liggen, zodat het albedo effect van de sneeuw meer en meer tot gelding komt…
    Terwijl het Arctisch gebied nog extra aan het opwarmen is, tegelijkertijd de aanliggende landmassa’s en de landmassa’s dieper naar het Zuiden steeds meer beginnen af te koelen…totdat ook de Arctische Zee op bepaald moment steeds vroeger begint dicht te vriezen (kost veel energie om de achterstand in te halen) en er zodoende minder vocht voor de aangrenzende landmassa’s beschikbaar komt en er netto weer meer sneeuw afsmelt dan bijvalt…

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Google photo

Je reageert onder je Google account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s