Op haar weblog Our Finite World laat Gail Tverberg haar licht schijnen op de relatie tussen de klimaatverandering door de menselijke CO2-uitstoot en het opraken van makkelijk winbare aardolie.
Tverberg vergelijkt de CO2-emissie-scenario’s uit het nieuwste IPCC-rapport met haar eigen verwachting van de menselijke CO2-uitstoot.
Hieronder eerst de 4 IPCC-scenario’s voor de menselijke CO2-uitstoot: RCP2.6, RCP4.5, RCP6.0 en RCP8,5.

Ook in haar allernieuwste rapport veronderstelt het IPCC nog altijd dat de menselijke CO2-uitstoot tot 2040 zal blijven stijgen; alleen in het RCP2.6-scenario zal de CO2-uitstoot voor 2025 gaan dalen.

Gail Tverberg denkt dat het opraken van makkelijk winbare aardolie grote economische problemen zal veroorzaken. Zij denkt daarbij aan:
– een kredietcrisis zoals in 2008
– snel oplopende rente (een neveneffect van de kredietcrisis)
– krimp van de wereldhandel: het einde van de globalisering
– storingen in het elektriciteitsnet

Deze problemen leiden tot economische krimp.
Door die economische krimp zal de menselijke CO2-uitstoot al voor 2020 gaan dalen.
Hieronder de schatting die Gail Tverberg maakte voor de mondiale energieproduktie.

Volgens Tverberg zal de mondiale energieproduktie en daarmee de mondiale CO2 tussen 2014 en 2017 een maximum bereiken en daarna zo snel dalen dat de energieproduktie en de CO2-uitstoot in 2020 terug zullen zijn op het nivo van 1990.
De visie van het IPCC, stijgende CO2-uitstoot tot 2040, staat lijnrecht tegenover de visie van Gail Tverberg.

Het IPCC denkt niet dat het opraken van makkelijk winbare aardolie ernstige economische consequenties zal hebben.
Veel Nederlandse politici en journalisten lezen wel de IPCC-rapporten en slikken de rooskleurige, economische toekomstvoorspellingen voor zoete koek. De toekomstvoorspellingen van het integere IPCC zijn immers boven alle twijfel verheven. Als het IPCC zegt dat de fossiele brandstoffen nog lang niet op zijn, dan zal dat wel zo zijn. Daarom maken politici en journalisten zich veel zorgen om het klimaat en kennen ze nauwelijks zorgen om de economische gevolgen van het opraken van makkelijk winbare fossiele brandstoffen.

Het zou goed zijn als journalisten en politici ook eens hun licht opstaken bij andere gezaghebbende, betrouwbare bronnen.
Aanbevolen leesvoer:
Oil Limits and Climate Change – How They Fit Together door Gail Tverberg