Pas op! Vallende Bankiers!!!

Er gaan al maanden wilde verhalen rond op het Interweb over mysterieuze sterfgevallen onder bankiers. Nou is het niet zo dat na alles wat dat soort mensen heeft aangericht, we daar nu zo rouwig om worden, maar vreemd is het wel. Ook over de aantallen zijn de sites die hierover berichten het niet eens. Terwijl een site beweerd dat het dodental onder de bankiers maar liefst 27 betreft, reppen anderen van aantallen tussen de 13 en de 20. Feit blijft, het zijn er ongewoon veel en het dodental ligt op minimaal 13.

Uiteraard wordt er ook over de reden druk gespeculeerd en hier variëren de theorieën tussen zelfmoord zoals we zagen in de jaren 30 en moord omdat ze teveel wisten. Allemaal leuk en aardig, maar veel meer dan wat stof voor de zondag avond onder het genot van een goed glas Whiskey was het niet. Tot nu toe dan, want Alternatieve nieuws site Gewoon Nieuws komt op de proppen met een interessante theorie. Eentje die voor de verandering eens onderbouwt is(Opletten Niburu.co crew, take notes) en bovendien plausibel.

De theorie:

Bank Owned Life Insurance (BOLI)

De afgelopen vijf maanden zijn vijf hoog opgeleide mannelijke werknemers van de zakenbank JPMorgan in de leeftijd van rond de dertig jaar en een ex-werknemer van 28 jaar onder verdachte omstandigheden overleden, met inbegrip van drie werknemers die vanaf een gebouw de diepte in zijn gesprongen – een statistische zeldzaamheid, zelfs tijdens het hoogtepunt van de financiële crisis in 2008. De mega crash van het Amerikaanse financiële systeem in 2008 deed honderdduizenden werknemers in de financiële sector hun baan verliezen. Dan beginnen eind vorig jaar bij een aantal banken op onverklaarbare wijze ineens een aantal verdachte sterfgevallen op te treden onder hun huidige en voormalige werknemers. Vervolgens blijkt dat vier van de Wall Street megabanken tezamen een nominaal bedrag van méér dan 680 miljard dollar aan levensverzekeringen op hun werknemers hebben afgesloten, te betalen aan de banken en niet aan hun familieleden. In het kader van de wet op openbaarheid van informatie wordt op vragen over details van deze verzekeringen geantwoord dat het “handelsgeheimen” betreft.

JPMorgan en Citigroup

Er is nog een andere belangrijke reden om deze sterfgevallen niet als toevallige gebeurtenissen te zien. Ze hebben bijvoorbeeld niet plaatsgevonden bij JPMorgan’s directe tegenhanger, Citigroup. JPMorgan en Citigroup zijn wereldwijde financiële instellingen met zowel activiteiten in ‘commercial banking’ als in ‘investment banking’. Het aantal werknemers bij beide banken is vergelijkbaar, 260 duizend bij JPMorgan en 251 duizend bij Citigroup. Ook bezitten beide banken enorme hoeveelheden zogenaamde “Bank Owned Life Insurance” (BOLI), een omstreden praktijk dat de corporatie betaalt wanneer een huidige of voormalige werknemer overlijdt. Wat betreft voormalige werknemers wordt de burgerlijke stand regelmatig door banken geraadpleegd op hun sofinummers zodat zij kunnen incasseren wanneer blijkt dat iemand is overleden.

Dood méér waard dan levend

Het bizarre feit doet zich voor dat huidige en voormalige werknemers van banken, meestal zonder dat zij dit zelf weten, als persoon een fortuin voor de bank waard zijn. Het griezelige ervan is dat deze wandelende fortuinen pas verzilverd kunnen worden als ze, door wat voor oorzaak dan ook overleden zijn. Dat betekent dus dat een werknemer of ex-werknemer voor de bank dood méér waard is dan levend. Gezien de reputatie van de financiële sector nou niet direct geruststellende gedachte. Een ongeluk zit immers in een klein hoekje en een duwtje in de rug kan al gauw uitgelegd worden als zelfmoord. Het aantal onverklaarbare sterfgevallen dit jaar doet de eventuele gemoedsrust van bankemployees dan ook niet direct toenemen, en al zeker niet als beseft wordt dat de totale markt van BOLI-derivaten alléén al voor JPMorgan inmiddels zo’n 200 miljard dollar bedraagt.

Bovenstaande klinkt in ieder geval als een plausibel motief voor vuil spel, en laten we wel wezen 13 dode bankiers in een dergelijk tijdbestek is niet natuurlijk en een tijd waar de gemiddelde levensverwachting van een 25-jarige vrijgezelle man vanaf 2006 zo’n 81 jaar of hoger is.

Wanneer we alleen al kijken naar de sterfgevallen onder JP Morgan medewerkers is de lijst al dermate indrukwekkend dat er van toeval geen sprake meer van zijn. De enige vraag die ik nog heb is, zijn de bankiers die erachter zitten echt zo dom dat ze denken dat wij het niet door hebben? Of is dit een staaltje ultieme arrogantie van een aantal bobo’s op hoge plaatsen die menen onaantastbaar te zijn voor wie dan ook?