439312_Mattheus
Het was een paar maanden voor de eerste ‘Heaven on Earth’-conferentie in 2008 dat ik TRIN-directeur Mattheus van der Steen aan de telefoon had. Ik werkte voor de evangelische maandkrant Uitdaging en zou een stukje over TRIN schrijven. Mattheus vertelde een enthousiast verhaal over eenheid en opwekking: ‘Er komt een grote conferentie in Ahoy, met mensen uit allerlei kerken! Kerkmuren vallen weg. Samen gaan we onze schuld belijden. Zo banen we de weg voor opwekking!’

Mattheus wilde ook graag op de redactie komen om met ons te bidden voor eenheid en dat God onze krant zou gebruiken als kanaal voor de grote opwekking. Mooi plan. Alleen is het er nooit van gekomen.

Enthousiast pende ik de plannen over en maakte er een bericht van. Het sprak me ergens wel aan, die no-nonsense houding van Mattheus. Geen gezeik, niet hakketakken over kerkelijke verschillen, gewoon bij elkaar komen in Ahoy, schuld belijden en God aanbidden. En dan komt de opwekking vanzelf! Maar is het echt zo eenvoudig?

Duidelijke grens

Die ‘geen gezeik’-houding heeft Mattheus nog steeds, zo maakt de documentaire ‘Mattheus en ik’ (NCRV, 30 december 2013) duidelijk. Zo horen we Mattheus in de docu zeggen: ‘Ik zie een heel duidelijke grens lopen tussen traditionele christenen zonder de Heilige Geest en wedergeboren christenen met de Heilige Geest. Al die mensen die lopen te zeiken, zijn bijna altijd traditionele christenen. Ik ben er zo klaar mee.’

Mattheus zal me wel een traditionele zeikchristen vinden, maar zo’n uitspraak roept veel vragen bij me op. Want wat bedoelt hij precies met ‘zeiken’? Valt kritische vragen stellen daar ook onder? Ben je, als je kritische vragen stelt over TRIN, iemand zonder de Heilige Geest? In de docu heeft Mattheus het over honderden mensen die van ernstige, soms dodelijke ziekten zijn genezen. Waarom worden dit soort wonderclaims in de docu niet op waarheid onderzocht? Eerder is zo’n wonderclaim van TRIN wel onderzocht. In 2010 reisde onderzoeksjournalist Karel Smouter naar Myanmar om na te gaan hoe het zat met de zeven blinde kinderen die daar volgens TRIN genezen waren. Dit onderzoek leerde al snel dat er niks bovennatuurlijks was gebeurd. De kinderen waren nog steeds blind.

Eén, twee, drie, nu!

In de docu zie je hoe Mattheus en zijn team een gigantische conferentie in Myanmar optuigen. Het wordt een groots spektakel. Mattheus, in wit pak, schreeuwt de menigte toe: ‘Geloof jij dat de blinden zullen zien en de lammen zullen lopen?’ Even later schreeuwt hij: ‘Kom naar voren en het vuur van de Heilige Geest zal je aanraken! Ik zeg: één, twee, drie, nu!’ Mensen rennen massaal naar voren en beginnen hysterisch te huilen en te lachen. Op de achtergrond klinkt harde muziek en Jezus- en Halleluja-geschreeuw.

Aan het eind van de documentaire wordt bij Mattheus’ vrouw Rebekah schildklierkanker ontdekt. Ze ondergaat een operatie en wordt genezen verklaard. Een wonder, vindt Mattheus, want God maakt ook gebruik van de medische wetenschap. Een indrukwekkende scène. Maar of die honderden zieken in Myanmar ook genezen zijn, zoals Mattheus beweert? Helaas doet de documentairemaker op dit punt geen enkele poging tot ‘zeiken’, of beter gezegd: waarheidsvinding.

Like weeswaakzaam op Facebook

Bron: http://www.habakuk.nu
de opiniesite van stichting Tot Heil des Volks
Vrede zij u,
Henk
http://www.weeswaakzaam.com