Direct naar artikelinhoud

NASA-wetenschappers gealarmeerd door CO2-record

Hawaii's Big Island met de twee vulcanen Mauna Kea (boven) and Mauna Loa (onder) waar het record werd gemeten.

Tien wetenschappers van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA noemen het nieuws dat CO2-concentratie in de atmosfeer een nieuw record heeft bereikt 'alarmerend'. Het is volgens hen tijd om eindelijk ingrijpende actie te ondernemen. Begin deze maand werd voor het eerst sinds metingen in de jaren 50 begonnen, gemiddeld over een dag een hoeveelheid CO2 gemeten van meer dan 400 op een miljoen deeltjes.

Met het vertrek van James Hansen is de NASA een uitgesproken voorvechter van de strijd tegen de klimaatverandering kwijt. Maar ook andere wetenschappers binnen de organisatie laten van zich horen. "De drempel van 400 ppm overschrijden is een teken dat we hard op weg zijn naar de 450 ppm en nog veel hoger", zegt Michael Gunson, programmadirecteur van het Global Change & Energy Program. "Dit waren de doelstellingen voor "stabilisatie" die niet lang geleden werden voorgesteld. Het nieuws zou een psychologische alarmdrempel moeten zijn voor iedereen."

Zijn collega Erika Podest, expert in CO2- en watercycli, is het daarmee eens. "De CO2-concentratie is miljoenen jaren niet zo hoog geweest. Nog alarmerender is de snelle stijging in de voorbije vijf jaar, en het feit dat CO2 honderdduizenden jaren in de atmosfeer blijft. Deze mijlpaal is een alarmsignaal: onze acties in de strijd tegen de klimaatverandering moeten de snelle stijging van CO2 volgen. De klimaatcrisis is een bedreiging voor het leven op aarde, en we kunnen niet langer gewoon toekijken."

Zwarte piste
Gavin Schmidt, klimaatwetenschapper aan het Goddard Institute for Space Studies, wijst erop dat de mens hoe dan ook de prijs zal betalen voor zijn gedrag. "We zijn een samenleving die gekozen heeft voor de moeilijkste zwarte piste, zonder eerst te leren skiën", schrijft hij. "Het zal een bewogen afdaling worden."
"Deze toename in atmosferische CO2 veroorzaakt echte, significante veranderingen in het systeem aarde, op dit moment en niet ergens in de verre toekomst. De gevolgen zullen nog eeuwen voelbaar zijn. We kunnen deze impact bestuderen om beter te begrijpen hoe de aarde zal reageren, maar als er niet snel actie wordt ondernomen, riskeren we een point-of-no-return te passeren", zegt Charles Miller, hoofdonderzoeker van de Carbon in Arctic Reservoirs Vulnerability Experiment Mission (CARVE).

Andere wetenschappers wijzen op de schuld die doorgeschoven wordt naar de volgende generaties. "Als hoogleraar op de universiteit moet ik een manier vinden om in de zeventig paar ogen te kijken van mijn studenten in het auditorium, die nog geloven in eerlijkheid, rechtvaardigheid en kansen", zegt Laura Faye Tenenbaum, hoogleraar Oceanografie. "En een manier om ze uit te leggen hoe we ons milieu hebben veranderd, en hoe zij met de consequenties zullen moeten leven van ons onvermogen om iets te doen."

Symbolische mijlpaal
De laatste keer dat een dusdanige concentratie van het broeikasgas normaal was, zou volgens schattingen zelfs meer dan 3 miljoen jaar geleden zijn. De metingen zijn gedaan bij het meetstation van het Amerikaanse meteorologie-instituut NOAA bij de vulkaan Mauna Loa op Hawaï.

De grens van 400 deeltjes per miljoen geldt als een symbolische mijlpaal voor koolstofdioxide. Het duidt er volgens onderzoekers op dat de mensheid er niet genoeg in slaagt de CO2-uitstoot te remmen.

Wetenschappers denken dat de mens verantwoordelijk is voor de groeiende hoeveelheid CO2, dat bijdraagt aan de opwarming van de aarde. Het komt onder meer vrij door verbranding van fossiele brandstoffen zoals olie en kolen.

Eind 17e eeuw, voor de industriële revolutie, was de hoeveelheid volgens schattingen ongeveer 280 deeltjes per miljoen. In 1958 was de gemeten concentratie op de vulkaan Mauna Loa 315 deeltjes per miljoen; ofwel 315 CO2-moleculen op iedere miljoen moleculen in de lucht.

Lees ook

Geselecteerd door de redactie