Het Amerikaanse congres (senaat en huis van afgevaardigden) is goed voor bergen en stapels wetten en wetjes. Soms zijn het nietszeggende hamerstukken en soms tactisch verstopte (earmarks) opmerkingen met verreikende gevolgen. Zie Res. 65 - 113 Congress, met de scrabble-winnaar titel: A resolution strongly supporting the full implementation of United States and international sanctions on Iran and urging the President to continue to strengthen enforcement of sanctions legislation.. Een standaard-stuk, ingebracht door de Israëlische lobby-organisatie AIPAC via hard-core Republican Lindsey Graham en neolib Bob Menendez, waarin maar weer eens rituaal eeuwige liefde aan Israël beloofd wordt en gehamerd op sancties tegen Iran vanwege het (fictieve) atoomwapenprogramma van de mullah-staat. Tot de laatste zin van de senaatsstuk. “De senaat verlangt dat, indien Israël gedwongen wordt, in legitieme zelfverdediging, tot het nemen van militaire actie tegen het Iraanse atoomwapenprogramma, de Amerikaanse regering aan de zijde van Israël staat en, in overeenstemming met de wetten van de Verenigde Staten en de grondwettelijke verantwoordelijkheid van het congres om militair geweld te autoriseren, diplomatische, militaire en economische ondersteuning bij de verdediging van haar territorium, haar bevolking en haar bestaan verlenen moet.” Het laatste zinnetje van de resolutie merkt nog op dat het document niet als oorlogsverklaring gebruikt kan worden, maar, aangezien Israël’s militaire avonturen altijd als “zelfverdeding” worden gewaardeerd, dit is meer politiek-juridische nietszeggerij.
Met andere woorden: niet het Amerikaanse congres beslist over (Amerikaanse) oorlog en vrede, of Obama (wat hij grondwettelijk niet mag, maar toch doet. Zie Libië.) maar de Israëlische politiek. Israël krijgt een automatische garantie dat Amerika in het geval van een overval op Iran bij de oorlog betrokken raakt. De heilige graal van de Israëlische lobby-politiek in de afgelopen jaren.
Naast Res.65 liggen in het huis van Afgevaardigden en het senaat meerdere wetsvoorstellen voor die een nog striktere sanctie-politiek ten aanzien van Iran tot doel hebben. Deze sancties richten zich niet zozeer op Iran zelf als meer op landen die betrekkingen hebben en handel drijven met Iran. Tot nu toe kon president Obama via zogenaamde “Waivers” uitzonderingen toelaten binnen de opgelegde sancties, zoals voor belangrijke Iraanse partners als Rusland, China en Turkije (vooral op het gebied van energie natuurlijk). Het congres wil echter de president deze bevoegdheden ontnemen. Sanctie-politiek zal in de toekomst 100% in handen van het congres komen.
De hersengarage van Zapruder Inc.
In Alaska staat een militaire machine die, om de ionosfeer te verhitten, evenveel vermogen gebruikt als tientallen kerncentrales opleveren. Waarom? Was de aarde altijd even groot? Hoe logisch is het dat olie ooit een keer door Moeder Natuur is aangemaakt en daarna nooit meer? Waarom verpoederden westerse legers miljoenen kilo’s kernafval boven Kosovo, Afghanistan en Irak? Waarom praat iedereen over global warming terwijl er een ijstijd aankomt? Is AIDS wel besmettelijk? Zijn banken wel nodig en dragen ze bij aan welvaart? Wie zaten er achter de aanslagen in Madrid? En London? En New York? Is God niet gewoon Satan? Zijn we niet allemaal onbewust onderdeel van een groter geheel dat ons misbruikt voor doelen die we individueel niet zouden nastreven?
De brief van AIPAC… uhh de US-senaat aan Iran
De Iraanse bom is wiskundig onwaarschijnlijk
Minder regels?
De Japanse atoombom: vergetelheid en geschiedvervalsing