De Pfizer papers
Update II (10-12-2021) - In onderstaande blogpost bespreek ik mogelijk overlijden als gevolg van de mRNA prik van Pfizer. Hoe zit het eigenlijk met de bijwerkingen?
We werpen wederom een blik in Pfizer document 5.3.6 CUMULATIVE ANALYSIS OF POST-AUTHORIZATION ADVERSE EVENT REPORTS OF PF-07302048 (BNT162B2) RECEIVED THROUGH 28-FEB-2021 in deze tweede update.
De mRNA prik van Pfizer geeft volgens ons eigen bijwerkingen instituut Lareb de meeste bijwerkingen van alle in Nederland gebruikte mRNA prikken. Het is waarschijnlijk dat de Pfizer mRNA prik de meest gebruikte is.
Wat echter opvalt is dat Pfizer veel meer typen bijwerkingen rapporteert in de eerste 2 1/2 maand na vermarkting dan door Lareb worden gemeld in een klein jaar. Een aantal verontrustende voorbeelden met links voor een aantal van deze bijwerkingen:
“Pregnancy outcomes for the 270 pregnancies were reported as spontaneous abortion (23), outcome pending (5), premature birth with neonatal death, spontaneous abortion with intrauterine death (2 each), spontaneous abortion with neonatal death, and normal outcome (1 each). …” (p.12)
“Acute myocardial infarction; arrhythmia; cardiac failure … (p. 16); leukopenias, neutropenias, thrombocytopenia … (p. 18); cytokine release syndrome; cytokine storm … (p. 20); arthritis, polyneuropathy … (p. 20); acute kidney injury; renal failure … (p. 22); embolism venous; pulmonary embolism … (p. 23) …”
De uitkomsten voor onderzochte zwangerschappen is geen vrolijk leesmateriaal. De immunologische en cardiovasculaire bijwerkingen van de mRNA prik evenmin.
Hoe kan het dat de bijwerkingen die Lareb noemt voor de Pfizer mRNA prik op veel punten niet overeenkomen met de documentatie van Pfizer zelf? Een vijftal gedachten:
- de meest voor hand liggende kwestie is dat de documentatie van Pfizer nu pas op tafel ligt na, nota bene, een FOIA. Het zou een goede zaak zijn als Lareb die documentatie nauwkeurig bestudeert om bijwerkingen van Nederlanders verder te onderzoeken;
- de mRNA prik is een innovatief product dat tal van effecten heeft op ons lichaam die we (nog) niet causaal kennen en herkennen;
- na toediening van de mRNA prik doen bijwerkingen zich op een onbekende tijdschaal voor;
- de sociaal-maatschappelijke dwang om te prikken maakt het onaantrekkelijk om de door Pfizer gerapporteerde bijwerkingen op te sporen, te herkennen, en daadwerkelijk te rapporteren;
- de vrijheid en de rechten van het individu worden in toenemende mate ingeperkt als gevolg van de (utopisch-dystopische) ontwikkelingen in onze samenleving (zie mijn utopische blogposts zoals deze). Dat duwt bijwerkingen, die individueel van aard zijn, steeds meer naar de zijlijn. Ernstige en zelfs levensbedreigende bijwerkingen verstoren de politieke ‘wens’ iedereen aan de mRNA prik en de boosters te krijgen.
Overigens beginnen zich mechanismen af te tekenen waarom de mRNA prik zo’n ontzettend breed palet aan ernstige bijwerkingen kan veroorzaken.
Het spike-eiwit dat het mRNA laat produceren in lichaamscellen kan de celkern binnendringen en rommelen met ons DNA. Eén resultaat lijkt te zijn dat ons afweersysteem wordt onderdrukt. In de woorden van de auteurs van deze ontdekking:
“… the SARS–CoV–2 spike protein significantly inhibits DNA damage repair, which is required for effective V(D)J recombination in adaptive immunity. Mechanistically, we found that the spike protein localizes in the nucleus and inhibits DNA damage repair by impeding key DNA repair protein BRCA1 and 53BP1 recruitment to the damage site. Our findings reveal a potential molecular mechanism by which the spike protein might impede adaptive immunity and underscore the potential side effects of full-length spike-based vaccines.”
Een recent artikel van onder andere Nederlandse makelij laat een aantal dingen zien die niet tot gerustheid stemmen. De titel van dat artikel alleen al maakt indruk op mij: The BNT162b2 mRNA vaccine against SARS-CoV-2 reprograms both adaptive and innate immune responses.
De herprogrammering van ons aangeboren en adaptief afweersysteem door een nieuwe medische technologie. Dat roept heel veel vragen op die we nog nauwelijks kunnen beantwoorden.
Mochten er nog mensen zijn die denken dat de mRNA prik van Pfizer en andere fabrikanten gewoon een vaccin is zoals we die kennen vergissen zich ernstig.
Dit is een heel andere klasse producten die diep ingrijpen in onze immunologie en mogelijk zelfs onze genetica.
Als ik vanuit mijn dagelijks werk als risico specialist op het gebied van chemische stoffen kijk naar dit vraagstuk is het ronduit verbazingwekkend dat de mRNA technologie überhaupt een goedkeuring heeft gekregen.
Aan de andere kant van onze aardbol is in ieder geval één krant, Daily Telegraph New Zealand, die een artikel plaatste over deze ontwikkelingen. Collega Crok wees mij er op. En terecht.
Guy Hatchard: Pfizer document concedes that there is a large increase in types of adverse event reaction to its vaccine. Verplicht leesvoer.
Boven- en onderstaand overziend wordt het de hoogste tijd het begrip vrijheid onder de loep te nemen. Dat zal ik doen in de volgende blogpost.
Vrijheid … bepaald geen sinecure …
Update I (09-12-2021) - De FDA heeft geconstateerd (06-12-2021) dat er minimaal (geschat) een kleine half miljoen pagina’s beschikbaar gesteld moeten worden in de FOIA rechtszaak waarmee ik deze blogpost begin. En dat met een ‘snelheid van 500 pagina’s per maand:
”,,, given the many constraints posed by the agency’s highly demanding workload, technical constraints, and workforce challenges stemming from the COVID-19 pandemic, it would be unduly burdensome … to commit to processing Plaintiff’s request at a rate higher than 500 pages per month …”
Aan het einde van deze eeuw, ongeveer, zijn dan alle documenten beschikbaar gesteld aan het Amerikaanse publiek, terwijl de rest van de wereld misschien nog toekijkt dan wel de hele zaak vergeten is. De respons van de PHMPT is helder:
“PHMPT therefore asked the Court to direct the FDA to produce all responsive documents by no later than March 3, 2022. (Dkt. No. 20 p. 9.) “This 108-day period [from the date the Joint Report was filed] is the same amount of time it took the FDA to review the responsive documents for the far more intricate task of licensing Pfizer’s Covid-19 vaccine.” (Id.)”
We leven in fascinerende tijden. We gaan zien waar dit verhaal ons brengt. Ben ook benieuwd wanneer dit verhaal wereldnieuws wordt. Ik heb zo m’n twijfels. Everyone is in the same boat …
Public Health and Medical Professionals for Transparency. Een Amerikaanse club van journalisten en academici die openbaarheid wil van alle wetenschappelijke gegevens van de goedgekeurde COVID-19 ‘vaccins’.
Op 16 September 2021 is een Freedom of Information Act rechtszaak aangespannen door PHMPT tegen de FDA om de documenten van Pfizer’s gentherapeuticum in het openbaar te krijgen.
De eerste stukken zijn vrijgegeven.
Maar de FDA wil per maand maar 500 pagina’s overhandigen, want het is ‘teveel werk’ - teksten weglakken enzo - alles in één keer naar buiten te brengen.
Resultaat: over 55 jaar heeft iedereen alle stukken!
‘Legal battles’ en de Verenigde Staten. Het blijft bijzonder allemaal. Maar in dit geval zijn de uitkomsten van dit juridisch conflict voor iedereen in de wereld van belang.
Laten we eens een kijkje nemen in de Pfizer documenten die nu zijn vrijgegeven.
Ik neem het document met de boeiende titel 5.3.6 CUMULATIVE ANALYSIS OF POST-AUTHORIZATION ADVERSE EVENT REPORTS OF PF-07302048 (BNT162B2) RECEIVED THROUGH 28-FEB-2021 ter hand.
Op 11 December 2020 gaf de FDA een Emergency Use Authorization uit voor het Pfizer mRNA gentherapeuticum. Bovenstaand document beslaat dus zo’n twee en een halve maand na de eerste vermarkting van het mRNA product. Bij dezen tabel 1:
“Pfizer’s safety database contains cases of AEs reported spontaneously to Pfizer, cases reported by the health authorities, cases published in the medical literature, cases from Pfizer-sponsored marketing programs, non-interventional studies, and cases of serious AEs reported from clinical studies regardless of causality assessment.” (p. 5)
“An accumulation of adverse event reports (AERs) does not necessarily indicate that a particular AE was caused by the drug; rather, the event may be due to an underlying disease or some other factor(s) such as past medical history or concomitant medication.” (p. 6)
Daar staat de volgende waarschuwing tegenover, die consequenties heeft voor de aantallen gerapporteerde bijwerkingen:
“Reports are submitted voluntarily, and the magnitude of underreporting is unknown.” (p. 5)
Het is dus zeker dat het totaal aantal gerapporteerde ‘adverse effect cases’ in de eerste 2 1/2 maanden - 42086 - lager is dan het feitelijke aantal; we zullen nooit weten hoeveel dat er werkelijk zijn.
Terug naar tabel 1.
Opvallend is dat gerapporteerde bijwerkingen 3 keer zoveel bij vrouwen worden waargenomen dan bij mannen. Daarnaast zijn verreweg de meeste bijwerkingen gerelateerd aan het zenuwstelsel - 25957.
Wat echt opvalt is het aantal fatale uitkomsten na de mRNA prik: 1223 overledenen.
Dat vraagt om een vergelijk met het aantal gezette mRNA prikken. Die zijn, veelzeggend, weggelakt uit de Pfizer documentatie.
Een simpele baten-kosten vergelijk is dus onmogelijk gemaakt.
Laat ik daarom terug gaan naar de eerder gebruikte studie van Kemper et al. uit 2002 (zie mijn Van vaccins en gentherapeutica) die een mogelijke pokkenvaccinatie ronde analyseren. Zij schrijven (nadruk toegevoegd):
“After excluding high-risk individuals and their contacts, we estimate that a vaccination strategy directed at people aged 1 to 29 years would result in approximately 1600 serious adverse events and 190 deaths [at 82.5 million vaccinations]. Vaccinating people aged 1 to 65 years would result in approximately 4600 serious adverse events and 285 deaths [at 178.5 million vaccinations]. …
Smallpox vaccine has a higher complication rate than any other vaccine currently being used. Careful prevaccination exclusion of high-risk individuals and their close contacts would be essential to minimize complications of a mass vaccination campaign ….”
Dus … vaccinatie tegen de pokken werd tot voor kort beschouwd als de meest risicovolle van alle immunisaties in termen van ernstige bijwerkingen en overlijden.
Uitgaand van het aantal doden per aantallen gezette pokken vaccinaties, zou bij een gelijk risicoprofiel op sterfte ruim 3/4 miljard mRNA prikken binnen 2 1/2 maand gezet moeten zijn.
Dat is onmogelijk. Dat aantal moet een stuk lager zijn.
Bijgevolg moge duidelijk zijn dat het risico van de Pfizer mRNA prik op alléén overlijden, als we de gerapporteerde sterftecijfers nemen zoals ze zijn, een stuk hoger zijn dan bij de vaccinatie tegen de pokken (waar we veel kennis over hebben).
Wat moeten we hiervan denken?
De meest voor de hand liggende respons is het stellen van de oorzaak-gevolg kwestie: Zijn de overlijdens daadwerkelijk te koppelen aan de mRNA prik?
Een eenduidig antwoord op deze vraag is niet te geven. En dat is precies de crux. De mRNA gentherapeutica tegen virussen bij mensen zijn nieuw; we weten nog maar weinig over de effecten daarvan op ons lichaam.
Verwijzen naar bijvoorbeeld onderliggend en onbekend lijden als medeoorzaak van overlijden na de mRNA prik - zie Pfizer’s disclaimer hierboven geciteerd - wekt echter bar weinig vertrouwen.
Want: destabiliseert de mRNA prik de onbekende ‘niet geheel robuuste gezondheid’ van slachtoffers? In welke mate dan?
Welke individuen worden precies ‘gedestabiliseerd’ door de mRNA prik? En: op welke termijnen?
Antwoorden op deze vragen hebben we ook niet.
Dit zijn nog maar de gerapporteerde getallen over een zeer korte tijd na introductie. Wat weten we over de lange termijn effecten van de mRNA prik van Pfizer en andere vergelijkbare gentherapeutica?
Antwoord: niets. Is dat zorgwekkend? Geen idee!
Laat dít duidelijk zijn: uiteindelijk is elke vorm van medisch ingrijpen, inclusief vaccins én de innovatieve gentherapeutica, een afweging tussen baten en kosten, risico’s en opbrengsten.
Baten en kosten, risico’s en opbrengsten op zowel de korte als de lange termijn. En: absolute veiligheid bestaat niet!
Inzet van vaccins en mRNA middelen moeten bovendien worden afgezet tegen de Infection Fatality Rate (IFR) van ziekteverwekkers.
In de herhaling: de Infection Fatality Rate is het aantal doden door, bijvoorbeeld, SARS-CoV-2 gedeeld door het totaal aantal SARS-CoV-2 geïnfecteerden.
Voor pokken is de IFR al heel lang vrij nauwkeurig bekend: ±30%. Alle infecties met pokken leiden namelijk zichtbaar tot symptomen en de dood, dat laatste dus in 1 op de 3 gevallen!
SARS-CoV-2 is een heel ander ‘beest’. Velen maken de infectie door zonder enige aanwijsbare symptomen. Vandaar ook dat de IFR voor dit virus lastig te schatten is.
Maar: COVID-19 is, zoals vaak gezegd, in hoofdzaak een ouderdomsziekte.
John Ioannidis komt op een IFR bij mensen jonger dan 70 jaar oud op maximaal 0.31%. Zelfs al zou de IFR twee maal hoger zijn, dan komen we nog niet in de buurt van de pokken IFR.
Conclusie: de risico’s van de mRNA prik lijken in de context van de risico’s van COVID-19 aan de hele forse kant.
En dan te bedenken dat op 28 februari van dit jaar vaccin effectiviteit onbekend was (naast tal van andere kwesties waar geen kennis over beschikbaar was; p. 9):
Kortom, het is de hoogste tijd voor een grondige review van alle mRNA gentherapeutica, met alle beschikbare data van betrokken farmaceuten en overheidsinstituties die goedkeuring geven aan dergelijke technologie.
Hoe eerder hoe beter!
Daarnaast moet alle ‘mRNA-dwang’ worden stopgezet. De eerste documentatie geeft daar alle aanleiding toe.
(Nee: ik ben absoluut niet tegen vaccinaties maar wel tegen de afwezigheid van omvattende en transparante baten-kosten analyses van de mRNA prik.)
Afsluitend: politieke en publieke discussie over deze vorm van medische technologie moet geïnformeerd worden gevoerd met rapportages zoals deze. (En: er komt nog veel meer documentatie aan.)
Persoonlijk heb ik mijn buik vol van feitenvrij geklets in bijvoorbeeld de media en politiek Den Haag. Onder andere …
